زیرساخت شبکه به سخت‌افزار و نرم‌افزاری اشاره دارد که اتصال شبکه و ارتباط بین کاربران، دستگاه‌ها، اپلیکیشن‌ها، اینترنت و غیره را امکان‌پذیر می‌سازد. این زیرساخت عموما بر اساس دونوع سیمی و بی سیم یا همان وایرلس می باشد.

شبکه‌های بی‌سیم (وایرلس) wireless و سیمی wired چه تفاوتی دارند؟

همانطور که از نام آنها مشخص است، شبکه‌های وایرلس و سیمی، از نظر نحوه‌ی اتصال دستگاه انتهایی (end device) کاربر به شبکه‌ی کلی متفاوت هستند. در شبکه‌ی سیمی، داده‌ها از طریق کابل‌ها انتقال می‌یابند. کابل‌ها از یک سو به کارت واسط در یک دستگاه انتهایی متصل شده و از سوی دیگر، به درگاه اترنت در سوئیچ شبکه یا روتر متصل می‌شوند.

در شبکه‌ی وایرلس، داده‌ها از طریق امواج رادیویی انتقال می‌یابند. این سیگنال‌ها از دستگاه انتهایی به نقطه‌ی دسترسی (access point) وایرلس که به شبکه متصل است، جابجا می‌شوند. این امر به کاربران امکان گشت زدن، بدون نیاز به سیم یا کابل را می‌دهد. با این اوصاف، شبکه‌ی وایرلس همچنان به قطعات سخت‌افزاری، مانند سوئیچ‌های اترنت نیاز دارد تا از نقاط دسترسی وایرلس پشتیبانی کند.

زیرساخت شبکه چگونه در حال تغییر و تحول است؟

بسیاری از سازمان‌ها در حال تغییر و تحول به سمت زیرساخت اساسی شبکه‌ی وایرلس هستند، یا از قبل به این سمت و سو حرکت کرده اند. این روند حتی پیش از همه‌گیری جهانی کرونا نیز در جریان بود، زیرا کسب‌وکارهایی که تعداد کاربران رو به افزایشی داشتند، به جای نصب اتصالات کابلی یا سیمی جدید، دسترسی به شبکه از طریق دستگاه‌های وایرلس را آسان‌تر می‌دانستند.

همه‌گیری کرونا تغییر دیگری با عنوان محیط کار ترکیبی (Hybrid Workplace) را نیز در زیرساخت شبکه ایجاد کرد. در حقیقت، محیط کار ترکیبی متشکل از مجموعه‌ی کارمندان حضوری و غیرحضوری است. به علاوه، کارمندان می‌توانند در زمان کاری یا بخشی از زمان کاری خود، در محیط کار یا خارج از آن باشند. زیرساخت شبکه‌ی وایرلس برای پشتیبانی از محیط کار ترکیبی ضروری است تا کارمندان بتوانند با اطمینان بیشتری در هر زمان، در هر مکان و از هر دستگاهی به شبکه دسترسی داشته باشند.

افزایش چشمگیر در استفاده و توسعه‌ی اپلیکیشن‌ها برای همکاری و ارتباطات، نیازمند استقبال بیشتری از سوی زیرساخت شبکه‌ی وایرلس است. دسترسی وایرلس به اینترنت و همچنین دسترسی به اپلیکیشن‌ها و منابع کلیدی، به تمامی کارکنان در هر محیط کاری (ترکیبی یا سابق) کمک می‌کند تا موثر واقع شوند.

اجزای زیرساخت شبکه‌ی وایرلس

موارد زیر  اجزای اصلی زیرساخت شبکه‌ی وایرلس هستند:

 اکسس پوینت (Access points)

دستگاه‌های وایرلس می‌توانند از اکسس پوینت ها به عنوان نقاط دسترسی برای اتصال به شبکه‌ی  بیسیم استفاده کنند. 

اکسس پوینت‌ها، برای فعال کردن اتصال شبکه‌ی وایرلس مهم و ضروری است. نوع نقاط دسترسی که یک سازمان استفاده می‌کند، به نیازهای خاص آن بستگی دارد. برای مثال:

• On-premises access points اغلب برای کسب‌وکارهایی که نیازهای امنیتی وسیعی دارند و باید زیرساخت شبکه‌ی وایرلس آنها سفارشی سازی شود، بسیار گزینه‌ی مناسبی است.
• Cloud-managed access points برای سازمان‌هایی طراحی شده است که می‌خواهند یک اتصال وای‌فای امن و پرسرعت را راه‌اندازی کنند که مدیریت آن آسان باشد.

اکسس پوینت های وای‌فای 6 (Wi-Fi 6 access points):

وای‌فای 6، نسل جدید و استاندارد وای‌فای محسوب می‌شود. وای‌فای 6 شرکت‌ها و ارائه‌دهندگان سرویس‌ها را قادر می‌سازد تا از اپلیکیشن‌های جدید و نوظهور در زیرساخت شبکه‌ی وایرلس پشتیبانی کنند و در عین حال، خدمات بیشتری به اپلیکیشن‌های قدیمی‌تر ارائه کنند. تغییر و تحول به سمت وای‌فای 6، زمینه را برای مدل‌های کسب‌وکار جدید و به کارگیری بیشتر وای‌فای فراهم می‌کند. هم‌اکنون، برخی از سازمان‌ها از نقاط دسترسی وای‌فای 6 استفاده می‌کنند.

سوئیچ‌ها (switches)

سوئیچ‌ها اجزای سازنده و کلیدی در شبکه‌ها هستند. زمانی که دستگاه‌های زیادی از جمله کامپیوترها، نقاط دسترسی، چاپگرها و سرورها در یک شبکه وجود داشته باشند، ترافیک زیادی در شبکه به وجود می‌آید و باعث کند شدن جریان داده‌ها می‌شود. سوئیچ‌ها با تقسیم شبکه به گروه‌های کوچک‌تر، این مسائل و مشکلات را برطرف می‌کنند تا ترافیک محلی یک ناحیه، ترافیک محلی در منطقه‌ی دیگر را تحت تاثیر قرار ندهد.

سوئیچ‌های اترنت و وای‌فای 6 (Ethernet switches and Wi-Fi 6):

تنها بخش بی‌سیم یک شبکه‌ی وایرلس، اتصال از دستگاه انتهایی یا همان کاربر به نزدیک‌ترین اکسس پوینت است. علاوه بر آن، تمامی داده‌ها از طریق کابل‌ها و سوئیچ‌های اترنت انتقال می‌یابند تا به بقیه‌ی شبکه متصل شوند.

با افزایش تعداد دستگاه‌های وایرلس و افزایش میزان داده‌های که اپلیکیشن‌ها تولید می‌کنند، پهنای باند برای پشتیبانی از اکسس پوینت ها نیز باید افزایش یابد. استاندارد وای‌فای 6، پهنای باند به ازای هر اکسس پوینت را چهار برابر کرده‌است.

سازمان‌ها در هنگام ارتقاء اکسس پوینت‌ها، باید ارتقای سوئیچ‌های اترنت خود را مدنظر داشته باشند و در خصوص پشتیبانی سوئیچ‌ها از ترافیک بالاتراطمینان حاصل کنند.

روترها و پلتفرم‌های لبه ی شبکه

سوئیچ‌ها، دستگاه‌ها را به شبکه‌های جداگانه‌ای تقسیم‌بندی می‌کنند. روترها و پلتفرم‌های روتینگ edge نیز اتصال بین شبکه‌ها را فراهم می‌کنند.

برای اتصال محیط، شعبه‌ها و مکان‌های محلی به اینترنت و فضای ابری، از روترها و پلتفرم‌های edge استفاده می‌شود. این دستگاه‌های روتینگ می‌توانند گزینه‌های اتصال متعددی هم‌چون خطوط MPLS و گزینه‌های اینترنتی متعددی مثل پهنای باند و اتصال مبتنی بر سیم کارت و همچنین لینک‌های اتصال ابری مبتنی بر نرم‌افزار (SDCI) را ارائه دهد.

روترها و پلتفرم‌های روتینگ edge درخصوص انتخاب بهترین مسیر جهت دستیابی به تجربه‌ی کاربردی باکیفیت از مبدأ تا مقصد، تصمیم‌گیری می‌کنند. به علاوه، این سرویس‌ها می‌توانند نقش مهمی در اعمال سیاست‌های امنیتی در خصوص داده‌ها، ترافیک ورودی و خروجی و همچنین بررسی تهدیدات مخرب امنیتی ایفا کنند.

روترهای وایرلس (Wireless routers):

روتر وایرلس یا روتر وای‌فای، عملکردهای روتر و اکسس پوینت بی‌سیم را ادغام می‌کند. از روترهای وایرلس معمولاً در شعبه‌های کوچک و شبکه‌های خانگی استفاده می‌شود، بنابراین کارمندان این حوزه‌ها به آسانی و تنها با یک دستگاه کوچک می‌توانند به اینترنت و شبکه‌ی شرکت متصل شوند.

روترهای مخابراتی (Cellular gateways):

درگاه های مبتنی بر سیم کارت میتوانند، روتر یا پلتفرم edge را قادر سازد تا برای اتصال به شبکه‌ی گسترده (WAN) یا شبکه‌ی گسترده‌ی وایرلس، از سیمکارت های سلولی 4G و 5G استفاده کنند. به این ترتیب بستر مخابرات 4G یا 5G به روتر یا درگاه اترنت پلتفرم edge متصل می‌شوند. این روترها می‌توانند اتصال چندگیگابایتی را فراهم کنند. گاهی اوقات، در صورت وجود یک محصول SD-WAN سازگار، مدیریت این گذرگاه‌ها از یک کنسول ابری نیز امکان‌پذیر است.

کنترلرها (Controllers)

زیرساخت شبکه‌ی وایرلس یک شرکت، شامل کنترلرهای شبکه‌ی محلی وایرلس (WLAN) است. معماری WLAN کارمندان شرکت را قادر می‌سازد تا اتصال شبکه‌ی خود را در محدوده‌ی تحت پوشش وایرلس، یا به عبارت دیگر در دفتر کار خود، حفظ کنند. کنترل‌کننده‌های WLAN، مدیریت اکسس پوینت ها را برعهده دارند. این امر به دستگاه‌های وایرلس امکان اتصال به شبکه‌ی شرکت را می‌دهد.