پلتفرم حفاظت از نقطه پایانی Endpoint Protection Platform (EPP) ابزاری است که با استفاده از فایروال‌های شخصی، کنترل پورت و دستگاه، و قابلیت‌های ضد بدافزاری، راه حل ایمن سازی یکپارچه‌ای برای نقطه پایانی شبکه ارائه می‌دهد.

اما پلتفرم‌های  Endpoint Protection Platform سنتی فاقد قابلیت‌هایی مانند شناسایی تهدید و پاسخ به آن هستند. بنابراین زمانی که بدافزار پیشرفته‌ای از خطوط دفاعی اولیه‌ی شما می‌گذرد، ممکن است که ابزارهای EPP نتوانند به تنهایی جلوی ایجاد اختلال در شبکه را بگیرند.

تفاوت endpoint protection platform (EPP) با Endpoint Detection and Response (EDR) چیست؟

EDR بر روی تهدیداتی تمرکز می‌کند که از خطوط دفاعی اولیه‌ی شما عبور کرده‌اند و وارد محیط شبکه شده‌اند. اما EPP تنها بر روی پیشگیری تمرکز می‌کند. از آنجایی که هیچ پلتفرم حفاظت از نقطه پایانی شبکه (EPP) نمی‌تواند با موفقیت 100 درصد تهدیدات را مسدود کند، حتماً باید در کنار یک EDR استفاده شود. در بهترین شکل، یک راه حل امنیت Endpoint جامع و خوب هم از EPP و هم از EDR استفاده می‌کند.

برای اطلاعات بیشتر در مورد حفاظت از نقطه پایانی می‌توانید مقاله‌ی «حفاظت از نقطه پایانی (Endpoint Protection) چیست؟» را مطالعه کنید.

استفاده از EPP چه مشکلاتی را بر طرف می‌کند؟

بیش از 80 درصد حملات سایبری بر روی Endpointها انجام می‌شود بنابراین گوشی‌های موبایل، لپ‌تاپ‌ها، ایستگاه‌های کاری، و سرور‌های شما در معرض بیشترین خطر هستند. پلتفرم‌های Endpoint Protection Platform امنیت را به صورت پیشگیرانه برای نقطه پایانی فراهم می‌کنند. یعنی جلوی بدافزار‌های شناسایی شده را در نقطه‌ی ورود و با استفاده از روش‌های حفاظتی مختلف (مانند دفاع مبتنی بر امضا) می‌گیرند.

آیا تنها استفاده از EPP برای حفاظت از Endpointکافی است؟

EPP را می‌توان به عنوان نوعی آنتی‌ویروس توصیف کرد. استفاده از آنتی‌ویروس امنیت خطوط دفاعی شما را افزایش می‌دهد اما از نقطه های پایانی شبکه در برابر تهدیدات پیشرفته‌تر محافظت نمی‌کند. ابزارها و راهکارهای امنیت نقطه پایانی باید هم قابلیت‌های یک EPP را داشته باشند و هم قابلیت‌های یک EDR.

Anti-malware protection (AMP): یکی از اجزای کلیدی حفاظت از نقطه پایانی

یکی از بزرگترین خطراتی که Endpointها را تهدید می‌کنند، بدافزارها هستند. بدافزارها می‌توانند از منابع مختلفی وارد شوند، اما اغلب زمانی وارد سیستم می‌شوند که کاربر روی لینکی مخرب در ایمیل یا وب‌سایتی کلیک می‌کند. هنگامی که بدافزار وارد محیط شما می‌شود، به دنبال آلوده کردن هر چه بیشتر داده‌ها و فرآیند‌ها می‌رود. باج‌افزارها، فیشینگ، و کریپتو ماینینگ (Crypto mining) تنها برخی از انواع بدافزارها هستند.

پلتفرم‌های محافظت از Endpoint یا همان AMPها با جلوگیری از ورود بدافزارها به محیط شما از نقطه های پایانی محافظت می‌کنند. همانطور که یک فایروال دسترسی غیر قانونی به شبکه را مسدود می‌کند، یک EPP نیز جلوی تهدیدات شناخته شده را می‌گیرد.

اما محافظت در برابر بدافزارها به سادگی محدود کردن دسترسی به دستگاه‌ها نیست. چرا که بدافزارها زیرک هستند و می‌توانند در زمانی بی‌ضرر به نظر برسند و در زمانی دیگر به چیزی خطرناک تبدیل شوند. همانطور که همه‌ی ما می‌دانیم، بازیگران مخرب بسیار لجباز هستند! آن‌ها ترفندهای زیادی را برای نفوذ به محیط شما امتحان خواهند کرد.

به همین دلایل، یک پلتفرم حفاظت از Endpoint  یا همان (EPP) مؤثر باید دارای قابلیت‌های پیشرفته‌ی ضد بدافزاری باشد، مانند:

• یادگیری ماشینی (Machine Learning): روش‌های یادگیری ماشینی به EPP اجازه می‌دهد که از داده‌های وسیع برای تعیین ماهیت واقعی فایل‌های مخرب استفاده کند.
• هوش تهدید (Threat Intelligence): یک هوش تهدید گسترده به EPP اجازه می‌دهد که از داده‌های گذشته و کنونی بدست آمده از میلیارد‌ها تهدید استفاده کند تا عوامل مخرب شناخته شده را به طور خودکار مسدود کند.
• سندباکسینگ (Sandboxing): قابلیت سندباکسینگ این امکان را می‌دهد که فایل‌های مشکوک را در محیطی امن قرنطینه کرد. در این محیط، EPP می‌تواند با خیال راحت فایل‌های مورد نظر را باز و بررسی کند، بدون اینکه آن فایل‌ها به قسمت‌های اصلی سیستم آسیب برسانند.

حتی با وجود تمام این قابلیت‌ها، هیچ پلتفرم حفاظت از نقاط پایانی شبکه نمی‌تواند کارایی 100 درصدی داشته باشد. به همین دلیل است که یک آنتی‌ویرس ساده نمی‌تواند امنیت نقطه پایانی را فراهم کند. ابزار تأمین امنیت Endpoint نسل جدید قابلیت‌های EPP و EDR را ترکیب می‌کنند تا بتوانند از Endpointها به شکلی مؤثر محافظت کنند.